سازمان جهانی صرع ( IBE ) و انجمن جهانی پیشگیری از صرع ( ILAE ) روز نهم فوریه مصادف با بیست و یکم بهمن ماه را به عنوان روز جهانی صرع نام گذاری کردند.
به گزارش پایگاه روابط عمومی بهداشت و درمان صنعت نفت گچساران؛ در پی این نام گذاری، نخستین روز جهانی صرع نهم فوریه سال ۲۰۱۵ مصادف با بیستم بهمن ماه سال ۱۳۹۳ برگزار شد. به این ترتیب نهمین روز از ماه فوریه هر سال به مناسبت این روز در ۱۳۸ کشور عضو سازمان جهانی صرع و انجمن جهانی پیشگیری از صرع، گرامی داشته می شود.
به رسمیت شناختن روز جهانی صرع گامی در راستای ارتقای آگاهی در مورد این بیماری در جهان و برجسته کردن ضرورت افزایش تحقیقات در زمینه صرع و عوارض ناشی از آن به شمار می رود.
طبق آمارهای سازمان جهانی یک تا دو درصد از جمعیت جوامع مبتلا به این بیماری هستند که معمولا به لحاظ اقتصادی از سطح درآمد پایینی برخوردارند و توانایی پرداخت هزینه داروهای گران قیمت و موثر را ندارند.
شیوع بیماری صرع در ایران ۱.۸ دهم درصد است و حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر در کشور مبتلا به این بیماری هستند، مطالعات و آمارها نیز نشان می دهد تعدادی از این افراد را کودکان تشکیل می دهند.
صرع (epilepsy) مجموعه ای از اختلالات عصبی مزمن است که با حمله عصبی بروز می کند. این حملات ممکن است بسیار خفیف و غیرقابل شناسایی یا طولانی مدت و با لرزش شدید همراه باشد.
این بیماری در بیشتر موارد دلیل مشخصی ندارد اما در برخی افراد به دلیل آسیب مغزی، سرطان مغز و سوء استفاده از دارو و الکل بروز می کند.
نشانه ها
بیماری صرع می تواند علائمی از قبیل گیجی موقت، صحبت کردن نامفهوم و بریده بریده، حرکات تند و پیچشی غیر قابل کنترل در دستها و پاها، از دست دادن هوشیاری و بی خبری و علائم روانی ایجاد کند.
فرق بین تشنج و صرع چیست؟
تمام تشنجها صرع نیستند، زمانی که نورونهای مغزی دست به تخلیه شدید و غیرطبیعی الکتریکی میزنند تشنج اتفاق میافتد. تشنج در یک تقسیمبندی کلی به دو نوع تشنجهای علتدار و تشنجهای بدون علت تقسیم میشود. اگر علت این تخلیه الکتریکی نامشخص باشد و تشنج به صورت تکرار شونده اتفاق بیفتد با نام صرع شناخته میشود. حدود یک درصد از کودکان از بدو تولد تا سن ۱۴ سالگی به بیماری صرع مبتلا میشوند. بیماری صرع را به غیر از مشاهده حمله غش باید از طریق معاینه دقیق و تصویربرداری مغزی تشخیص داد و آن را با دیگر انواع حملههای تشنج اشتباه نگرفت.
پزشکان بر این باورند که اگر چه وراثت در بروز صرع بیتاثیر نیست اما عوامل دیگری نیز در بروز آن موثر هستند از جمله ضربههایی که در دوران بارداری به جنین وارد میشود، فشار سر جنین به هنگام زایمان و حتی بعضی عفونتهای زایمانی میتوانند منجر به بروز صرع در بدو تولد شوند، البته عوامل بیرونی دیگری نیز در بروز این بیماری موثر است از جمله تصادف، ضربههای مغزی و برخی از عفونتها که شایعترین علتهای ابتلا به این بیماری به شمار می روند.
صرع بیماری غیر واگیردار و یکی از چهار بیماری شایع سیستم اعصاب مرکزی است، صرع را نمی توان درمان کرد، اما حملات ناشی از آن را می توان با مصرف دارو تا حد ۷۰ درصد کنترل کرد. برای افرادی که مصرف دارو در آنها موثر نیست، جراحی، تحریک عصبی یا تغییر در رژیم غذایی تجویز می شود.