اگر به تقویم بهداشت جهانی سری بزنیم، ۲۵ژوئن مصادف با ۵تیرماه به بیماری «برص» یا «ویتیلیگو» اختصاص دارد که اگرچه هیچ دردی به همراه ندارد اما تغییرات ظاهری، تاثیر جدی بر زندگی فرد می گذارد.
به گزارش پایگاه روابط عمومی بهداشت و درمان صنعت نفت گچساران؛ بیماری ویتیلیگو (vitiligo) یا برص یا پپسی یک بیماریی پوستی است که در آن لک های سفید رنگ به دلیل از دست رفتن رنگدانه پوست یا ملانوسیتها به وجود می‌آیند و به دلیل ایجاد تغییر در ظواهر افراد می تواند سلامت روحی و روانی آنان را تحت تاثیر قرار دهد. این ضایعات در هر جایی از بدن ممکن است دیده شوند.
در این بیماری معمولا" در هر دو طرف بدن به طور قرینه لک های متعدد سفید و شیری رنگ دیده می‌شوند.
شایعترین مناطق درگیری پوستی در این بیماری شامل صورت، لب ها، دست ها، بازوها، پاها و نواحی تناسلی است.
مبتلایان به بیماری پوستی ویتیلیگو دچار مشکلات خود ایمنی هستند به گونه ای که سیستم ایمنی بدن آنان بر علیه سلول های رنگدانه ساز پوست فعالیت کرده و آنها را از بین می برد.
ژنتیک، استرس و فشارهای روانی، ضعف سیستم ایمنی بدن، ضربه های کوچکی که به پوست وارد می شود و عوامل ناشناخته دیگری در بروز این بیماری تاثیرگذار است.
بیماری ویتیلیگو خود را با از بین رفتن رنگدانه‌ها در جاهای خاصی از بدن همچون کشاله‌ران، دور لب‌ها و بینی، دور چشم، پشت دست‌ها، زانو و حفره میان ساعد و بازو بیشتر نشان می دهد.
درمان این بیماری با هدف بهبود بخشیدن ظاهر پوست انجام می شود و به طور معمول طولانی مدت بوده و از ۶ تا ۱۸ ماه می باشد که مدت زمان آن با توجه به تعداد لکه های سفید موجود بر روی پوست و نحوه توزیع آنها روی پوست متغیر است.
استفاده از داروهای موضعی و خوراکی، ضد آفتاب، بی رنگ کردن باقی مانده پوست بدن که سبب حساس شدن پوست به نور می شود، جراحی و پیوند پوست برای درمان این بیماری پوستی موثر است.
دانستنی هایی در مورد بیماری ویتیلیگو
*این بیماری مسری نیست و قابلیت سرایت از فرد به فرد به عنوان مثال بین زن و شوهر و یا سایر نزدیکان را ندارد. هرچند استعداد ارثی ابتلا به این بیماری در بین نسل های مختلف وجود دارد.
*این بیماری ارتباط مستقیمی با مصرف خوراکی ها ندارد و مصرف مجزا یا همزمان برخی غذاها تاثیری بر بروز یا تشدید ویتیلیگو ندارد.
*در اکثریت موارد این بیماری محدود به پوست است و اختلال عمومی قابل توجهی در کبد و کلیه و سایر ارگانها وجود ندارد. عملا ویتیلیگو بیماری کبدی محسوب نمی شود.
*برخلاف باور لاعلاج بودن بیماری، درصد قابل توجهی از این بیماران قابل درمان هستند هرچند روند درمان طولانی هست اما تعداد زیادی از بیماران بهبودی نسبی یا کامل را تجربه می کنند.
*این بیماری در هر دو جنس زن و مرد به یک اندازه مشاهده می شود اما در افراد با پوست های سبزه بیشتر بوده و زمان های اوج بروز این بیماری نیز در دوران کودکی یا سنین بالا است.
*بیماری ویتیلیگو یا برص یا پیسی شیوع بالایی در جامعه دارد به طوریکه یک تا دو درصد افراد جامعه به این بیماری پوستی مبتلا هستند.