روزی به نام بیماران اوتیسمی

به گزارش پایگاه روابط عمومی بهداشت و درمان صنعت نفت گچساران ؛ این رویداد برای اولین بار در سال 2007 میلادی توسط مجمع عمومی سازمان ملل و به اتفاق آراء با هدف افزایش آگاهی در مورد این بیماری شکل گرفت ، روز جهانی اوتیسم یکی از تنها هفت روز رسمی است که سازمان ملل متحد در رابطه با سلامتی به رسمیت شناخته شده است .

دوم آوریل مصادف با 14 فروردین ماه سال جاری روز جهانی آگاهی از بیماری اوتیسم است که سازمان ملل متحد شعار امسال را «گذر از کودکی به بزرگسالی ، ۱۸ سالگی ، پایان اتیسم نیست» انتخاب کرده تا توجه همه اقشار جامعه به این بیماری جلب شود .

اوتیسم یک عارضه عصبی پیچیده است که شامل اختلال در تعاملات اجتماعی ، مهارت‌های زبانی و مهارت‌های ارتباطی می‌شود . این معلولیت رشدی معمولا در سه سال اول زندگی به طور کامل قابل تشخیص است .  معمولا این سه سال اول ، دوره طلایی قلمداد می‌شود و چنانچه در این دوره مربیان و والدین کودک این عارضه را شناسایی کنند و در صورت درمان و رسیدگی می‌توان کودک را به مدرسه فرستاد و مهارت‌های زیادی را به او آموخت .

با توجه به اینکه اوتیسم و عوارض آن هنوز هم در برخی نقاط جهان کمتر شناخته شده و از طرفی اختلالی رو به رشد است ، آگاهی‌بخشی در مورد علائم بیماری ، تشخیص ، آموزش و کمک به خانواده بیماران بسیار ضروری است .

دیر به حرف افتادن یا عدم تمایل به صحبت کردن ؛ مشکل در درک دیدگاه گوینده ، استفاده از کلمات و عبارت‌های تکراری ، تکرار رفتارهای کلیشه‌ای مانند تکان دادن دست یا بدن ، تمرکز طولانی مدت روی اشیا ، خودزنی ، پرخاشگری ، ناتوانی در بیان اسم ، ناتوانی در برقراری ارتباط چشمی ، علاقه به بازی‌های تکراری ، خیره شدن به یک شی یا تصویر ، فقدان حس همدلی و به اشتراک گذاشتن احساسات و عدم تمایل به ایجاد دوستی با هم سن و سالان از مهمترین نشانه‌های این اختلال است .

معمولا تشخیص بیماری اوتیسم بین 21 ماهگی تا 24 ماهگی نوزاد صورت می گیرد ؛ البته گاهی اوقات این زمان تا چهار سالگی کودک نیز طول می کشد .

بر اساس آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در آمریکا ، از هر 150 کودک در سراسر جهان ، یک نفر به اختلال اوتیسم (ASD) مبتلا است و احتمال بروز این بیماری در تمام گروه های نژادی ، قومی ، اجتماعی و اقتصادی وجود دارد .

اوتیسم در پسران (از هر 42 پسر یک نفر) شایع تر از دختران (از هر 189نفر یک نفر) است .

والدین کودکان مبتلا به اوتیسم نگرانی های زیادی دارند و به دلیل ناشناخته بودن این بیماری ، با چالش‌های بسیاری در سطح جامعه مواجه می‌شوند . والدین باید بدانند که این اختلال به کمک افراد آگاه و مشاوره ، کاملا قابل کنترل است و به راحتی می‌توان مهارت های ارزشمندی را به این کودکان آموخت .

در صورت مشاهده علایم غیر طبیعی در کودک ، بدون تعلل به مراکز درمانی مراجعه کنید و کمک بخواهید . 

در صورتی‌که تشخیص داده شد که کودک به اوتیسم مبتلاست ، وارد مرحله بعدی می شوید . هرچه زمان تشخیص زودتر باشد ، کودک شانس بیشتری برای یادگیری و رشد طبیعی دارد .

* در مورد اوتیسم بیشتر یادبگیرید و مطالعه کنید ؛ هر چه در مورد اوتیسم بیشتر بدانید ، راحت‌تر می توانید با کودک خود ارتباط برقرار کنید و او کمتر صدمه می‌بیند . شما باید در زمینه اوتیسم متخصص شوید و بدانید کودک شما از چه می هراسد و به چه چیز پاسخ مثبت می‌دهد .

* کودگ خود را با همان شرایط بپذیرید ؛ باید بپذیرید که کودک شما عادی نیست و او را با هم سالانش و با افراد عادی مقایسه نکنید . از او به اندازه خودش انتظار داشته باشید .

* ناامید نشوید ؛ بدانید که مسئول این کودک به طور کامل شما هستید و هیچ فردی غیر از شما نمی‌تواند پشتیبان او باشد .

* برای کودک خود برنامه بریزید ؛ کودکان مبتلا به این اختلال از داشتن یک برنامه منظم غذایی ، تفریحی ، استراحت و آموزشی لذت می‌برند ؛ چرا که ذهن آنان کاملا سازماندهی شده است .

* او را تشویق کنید و جایزه بدهید ؛ در صورتی که کودک شما مهارتی را فراگرفت یا در کاری موفق بود ، او را تشویق کنید و جایزه‌ای هر چند کوچک برایش تهیه کنید . این کار به او برای آموختن انگیزه می‌دهد .

* به کودگ احساس امنیت دهید ؛ در خانه فضایی را به کودک بیمار اختصاص دهید که او در آنجا احساس آرامش و امنیت کند . اجازه دهید همیشه حمایت شما را در برابر سایرین احساس کند .

کودک را در محیط های شاد قرار دهید . او را درگیر کارهای ساده کنید و حس مسئولیت پذیری کودک را تحریک کنید و هرگز او را سرزنش نکنید .

گفتنی است براساس آمار جهانی ، از هر 68 نفر یک نفر مبتلا به این بیماری است و با اطلاعات بالینی این موضوع در کشور ما هم تائید می شود . 

هر چند آمار دقیقی از مبتلایان به اختلال طیف اوتیسم در کشور وجود ندارد اما براساس پیش بینی سازمان بهزیستی و وزارت بهداشت بیش از 700 هزار نفر در ایران به این اختلال دچار هستند .