پرستاران؛خدمتگزاران بی ادعا

پنجم جمادی الاول 22 دی ماه روز ولادت حضرت زینب (س) روز پرستار نامگذاری شده است ؛ روزی که یادآور مهربانی ، صبر ، گذشت ، فداکاری و همدردی عاشقانی است که مرهم درد بیماران هستند و چراغ زندگی را برای آنها روشن نگه می دارند ، آنها با وجود سختی کار ، هیچ گاه وظیفه انسانی خود را فراموش نمی کنند و تنها برای اینکه امید را در دل بیمار زنده نگه دارند با عشق و شور به کار خود ادامه می دهند تا لبخندی را بر لبان بیمار بنشانند .

پایگاه روابط عمومی بهداشت و درمان صنعت نفت گچساران به مناسبت روز پرستار گفت و گویی با خانم ژاله بیات فر مسئول اتاق عمل بیمارستان بعثت صنعت نفت گچساران انجام داده و به بررسی مشکلات و سختی های شغل پرستاری پرداخته است  که می‌خوانید : 

ژاله بیات فر هستم متولد 1344 شهرستان اهواز که در سال 1366 در رشته پرستاری دانشکده شهید چمران اهواز فارغ التحصیل شدم ، در سال 1366 ازدواج کردم و ثمره این ازدواج 2 پسر 29 و 28 ساله و یک دختر 31 ساله است . در سال 1368 استخدام بیمارستان بعثت صنعت نفت گچساران شدم .

در بدو استخدام در بیمارستان بعثت صنعت نفت در بخش اورژانس کار کردم و از سال83 تاکنون به عنوان مسئول اتاق عمل بیمارستان مشغول به کار هستم . 

شغل پرستاری را از روی علاقه و آگاهانه انتخاب کردم ، در طول دوران تحصیل و در هفته معرفی مشاغل در سال سوم راهنمایی به این رشته علاقه مند شدم . همچنین در طول دوران جنگ و مواقع عملیات به عنوان داوطلب جهت امداد رزمندگان در بیمارستان فعالیت می کردم .

به نظر من پرستار نمونه پرستاری است که دارای احساس مسئولیت ، حس همکاری و هماهنگی ، اطلاعات و دانش به روز داشته باشد و جهت تقویت دانش خود فعالیت نماید ، دارای توانمندی بالا و جدی در کار ، نیازهای بیمار را در اولویت برنامه های خود قرار دهد و برای تسکین درد و آلام بیمارانش صادقانه تلاش کند . 

معمولا عادت دارم برای هر کاری برنامه ریزی کنم و با توجه به برنامه کاری ، در ساعت های غیرکاری کارهای منزل را در اولویت قرار می دهم و این باعث رضایت خانواده و خودم است . 

یکی از سختی های شغل پرستاری گردشی بودن شیفت های کاری می باشد ، با توجه به ماهیت شغل مجبور هستیم در روزهای خاص در محل کار حاضر باشیم . ساعات کار طولانی ، برخورد با انواع بیماران (عفونی ، بدحال و ...) ، در هر زمان به حالت آماده باش بودن و مشکلات جسمانی ناشی از کار دیگر دشواری های شغل پرستاری است . 

مانند سایر مشاغل در حیطه قانون حمایت می شوند .

پرستاری تلفیقی از حس رضایت و خرسندی می‌باشد که توانسته ای درد و رنج بیماران را کاهش و التیام آلام آنان باشی . اگر جوانی می خواهد این شغل را انتخاب کند حتما باید ویژگی های مهارت ، دانش و عاطفه انسانی را داشته باشد .

شیرین ترین خاطره من در دوران پرستاری زمانی بود که نتیجه تلاش و زحمت های خودم را با بهبود و سلامتی نوزادی در آغوش مادر و عزیزی در کنار خانواده اش دیدم . در سال 70 نوزادی با وزن 900 گرم در بیمارستان بعثت متولد و بدلیل نارس بودن بستری شدند که 2 بار در شیفت من دچار ارست (بیهوشی) شد ، پس از انجام مراقبت های کامل پرستاری و 75 روز بعد با وزرن 2 کیلو و 400 گرم ترخیص شدند ، در سال 94 اتفاقی با خانمی آشنا شدم وقتی خاطراتی را که از مادرش در مورد تولدش شنیده بود به من منتقل نمود متوجه شدم آن همان نوزادی است که در سال 70 متولد شده و حالا  دانشجوی کارشناسی ارشد است .

و تلخ ترین خاطره ام مربوط به دوران دانشجویی بود زمانی که با وجود تلاش های زیاد من و همکارانم رزمنده ای شهید شد . زمان دانشجویی که به عنوان داوطلب در مناطق جنگی فعالیت داشتم رزمنده ایی را به دلیل جراحت با ترکش جهت مراقبت به بیمارستان گلستان اهواز منتقل کرده بودند هنگامی که خواستم پیراهن آن رزمنده را از تنش خارج کنم ، با وجود اینکه در اثر پارگی شکم احشاء او بیرون بود دائما صحبت می کرد و هوشیار بود ، آن رزمنده با وجود تلاش های زیاد من و همکارانم شهید شدند .

ما پرستاران از مسئولان انتظار داریم با توجه به اینکه پرستاری از ارکان مهم سلامت جامعه می باشد و نقش مهمی در این خصوص دارند تکریم پرستاران به روز و هفته پرستار محدود نباشد .

هیچ بیماری بخاطر مشکلات مالی و مادی ناتوان از درمان نباشد .

امیدوارم وزارت بهداشت و درمان برای جبران هزینه های درمانی بیماران بتواند راهکاری مناسب بکار گیرد .