هفته ملی اطلاع‌رسانی درباره هپاتیت؛ بیماری خاموش با پیامدهای سنگین

به گزارش پایگاه روابط عمومی بهداشت و درمان صنعت نفت گچساران؛ هپاتیت یک بیماری التهابی کبدی است، این بیماری معمولاً در اثر عفونت ویروسی ایجاد می‌شود، اما علل احتمالی دیگری نیز در ایجاد هپاتیت نقش دارند. این موارد شامل هپاتیت خود ایمنی و انواع دیگر هپاتیت هستند که در نتیجه عوارض ثانویه داروها، سموم و الکل روی می‌دهند. هپاتیت خود ایمنی نوعی بیماری است که در نتیجه‌ی تولید پادتن توسط بدن علیه بافت کبد ایجاد می‌شود.

هر بیماری ممکن است برای بدن آسیب‌زا و خطرناک باشد اما چون هپاتیت روی کبد تأثیر می‌گذارد شناسایی و درمان آن بسیار مهم است، خوشبختانه راه‌های درمان برای آن وجود دارد پس با مشاهده اولین علائم هپاتیت حتماً به پزشک مراجعه کنید، می‌توانید با رعایت نکات بهداشتی فردی، استفاده از آب تصفیه شده و سالم، سبزیجات و میوه‌های تمیز از بروز چنین بیماری پیشگیری کنید.

برای افرادی که در معرض خطر ابتلاء هستند مانند کارمندان خدمات درمانی، واکسن هپاتیت A و B در دسترس است. افرادی که در کنار فرد مبتلا به هپاتیت B زندگی می‌کنند و یا از یک مادر مبتلا به هپاتیت متولد شده اند و یا همسران شأن مبتلا هستند باید واکسن هپاتیت بزنند. اما متأسفانه هپاتیت C واکسن ندارد و افراد باید احتیاط‌های لازم را در نظر بگیرند.

- بهترین روش پیشگیری برای انواع هپاتیت، اجتناب از رابطه جنسی با فرد مبتلا و نیز نداشتن تماس خونی با او است.

- زخم و بریدگی‌های جدی پوست را حتماً پانسمان کنید و اگر از کسی کمک می‌خواهید، باید از دستکش استریل استفاده شود.

- اگر به این بیماری مبتلا هستید، خون، پلاسما و اعضای بدن و بافت اهدا نکنید.

- از ریش تراش، مسواک، لوازم آرایش و لوازم شخصی دیگران به طور مشترک استفاده نکنید.

عفونت‌های ویروسی کبد که در قالب هپاتیت طبقه بندی می‌شوند، شامل هپاتیت D، C، B، A و E هستند. عامل هر هپاتیت ویروسی یک ویروس متفاوت است. هپاتیت A همواره یک بیماری حاد و کوتاه مدت است، در حالی که هپاتیت B، C و D عموماً پیش رونده و مزمن هستند. هپاتیت E معمولاً حاد است اما به ویژه در زنان باردار می‌تواند خطرناک باشد.

هپاتیت A در اثر آلودگی به ویروس هپاتیت A (HAV) ایجاد می‌شود. این نوع هپاتیت غالباً با مصرف غذا یا آب آلوده به مدفوع شخص مبتلا به هپاتیت A انتقال می‌یابد.

هپاتیت B از طریق تماس با مایعات عفونی بدن مانند خون، ترشحات واژینال یا مایع منی، که حاوی ویروس هپاتیت B یا (HBV) باشند، انتقال می‌یابد. مواد مخدر تزریقی، ارتباط جنسی با شریک جنسی مبتلا یا استفاده مشترک از ریش تراش خطر ابتلاء به هپاتیت B را افزایش می‌دهد. بر اساس برآوردهای CDC، بیش از یک میلیون نفر در ایالات متحده و ۳۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مزمن ابتلاء دارند.

هپاتیت C ناشی از ویروس هپاتیت C (HCV) است. هپاتیت C از طریق تماس مستقیم با مایعات آلوده بدن، عموماً از طریق داروهای تزریقی و تماس جنسی منتقل می‌شود. HCV از شایع‌ترین عفونت‌های ویروسی منتقله از خون در ایالات متحده است. در حال حاضر حدود ۲/۷ تا ۳/۹ میلیون آمریکایی به شکل مزمن این عفونت ابتلاء دارند.

هپاتیت D که به آن دلتا هپاتیت نیز گفته می‌شود، از جمله بیماری‌های جدی کبدی است که در اثر ویروس هپاتیت D یا (HDV) ایجاد می‌شود. HDV از طریق تماس مستقیم با خون آلوده انتقال می‌یابد. هپاتیت D نوع نادری از هپاتیت است که تنها همراه با عفونت هپاتیت B بروز می‌کند. ویروس هپاتیت D بدون وجود هپاتیت B نمی‌تواند تکثیر شود. این بیماری در ایالات متحده بسیار شایع است.

هپاتیت E بیماری است که در اثر ویروس هپاتیت E یا (HEV) و در نتیجه مصرف آب آلوده ایجاد می‌شود. این بیماری عمدتاً در مناطقی با بهداشت ضعیف دیده می‌شود و معمولاً ناشی از مصرف منبع آب آلوده به مدفوع است. این بیماری در ایالات متحده شایع نیست. با این حال، بر اساس گزارش CDC، موارد هپاتیت E در خاورمیانه، آسیا، آمریکای مرکزی و آفریقا گزارش شده است.

در صورتی که فرد به انواع مزمن عفونت هپاتیت مانند هپاتیت B و C، مبتلا باشد، ممکن است در ابتدا علائمی در وی دیده نشود. این علائم ممکن است تا زمانی که آسیب، عملکرد کبد را تحت تأثیر قرار ندهد، خود را نشان ندهند.

علائم و نشانه‌های هپاتیت حاد به سرعت ظاهر می‌شوند. این علائم شامل خستگی، علائم مشابه آنفلوانزا، ادرار تیره، مدفوع کم رنگ، درد شکم، از دست دادن اشتها، کاهش وزن غیر قابل توضیح، پوست و چشم‌های زرد است که احتمال دارد علائم زردی باشند هپاتیت مزمن به آرامی روی می‌دهد، بنابراین ممکن است این علائم و نشانه‌ها بسیار خفیف‌تر از آنچه جدی گرفته شوند.