آیا تا به حال فکر کرده‌اید که چه چیزی شما را می‌سازد؟ پاسخ کوتاه DNA است، مخفف دئوکسی ریبونوکلئیک اسید. DNA کد بیولوژیکی منحصر به فردی است که شما از والدین خود به ارث برده‌اید -نیمی از مادر و نیمی از پدرتان.
به گزارش پایگاه روابط عمومی بهداشت و درمان صنعت نفت گچساران؛ هفتاد و دو سال پیش در روز 25 آوریل، دو دانشمند زیست‌شناسی انگلیسی با نام‌های جیم واتسون و فرانسیس کریک، موفق به کشف ساختار مولکولی سه بعدی اسیددزوکسی ریبونوکلئیک مشهور به DNA شدند.
این دو دانشمند در سال 1953 مولکول DNA را در آزمایشگاه کاوندیش در دانشگاه کمبریج کشف کردند و مطالعات آنها نشان داد که مولکول مزبور حامل اطلاعات ژنتیکی است که از هر نسل به نسل دیگر منتقل شده و صفات ژنتیکی را نیز با خود منتقل می‌کند.
آنها در این تحقیقات برای اولین بار مشخص کردند که چه طور اطلاعات وراثتی در حین تقسیمات سلولی نسخه برداری می‌شوند.
DNA تقریباً همه چیز را در مورد شما تعیین می‌کند، از جمله رنگ مو، رنگ چشم، قد و موارد دیگر. همچنین ممکن است بر رفتار و شخصیت تأثیر بگذارد، اگر چه کاملاً درک نشده است.
DNA که در ژن‌های داخل کروموزوم‌های شما ذخیره می‌شود، به صورت یک مارپیچ دوتایی شکل می‌گیرد (به یک پلکان مارپیچی فکر کنید). مجموع ژن‌های موجود در بدن شما ژنوم شما را می‌سازد، که همه دستورالعمل‌هایی هستند که به بدن شما می‌گویند قبل از تولد شما چگونه رشد کند.
با این حال، همه چیز در مورد شما توسط ژنتیک شما تعیین نمی‌شود. محیط و تجربیات زندگی شما نیز به روش‌های عمده شما را شکل می‌دهد. به همین دلیل است که دوقلوهای همسان می‌توانند DNA دقیق یکسانی داشته باشند اما هنوز افراد بسیار متفاوتی باشند.
DNA چه نقشی در تکامل دارد؟
DNA در طول زمان تغییر می‌کند، فرآیندی که به عنوان تکامل شناخته می‌شود. به همین دلیل است که موجودات زنده امروزی با ظاهری که در ده‌ها میلیون سال پیش، زمانی که دایناسورها هنوز در اطراف بودند، بسیار متفاوت به نظر می‌رسند.
تکامل به این دلیل اتفاق می‌افتد که DNA حاوی برخی جهش‌ها است. این ممکن است در ابتدا چیز بدی به نظر برسد. با این حال، جهش‌ها در واقع می‌توانند به افراد خاصی در یک گونه کمک کنند تا با محیط خود سازگار شوند، محیطی که دائماً در حال تغییر است. از آنجایی که آنهایی که دارای جهش‌های مفید هستند احتمال بیشتری برای زنده ماندن و رشد در محیط‌های چالش برانگیز دارند، احتمال بیشتری برای تولید فرزندان دارند. علاوه بر این، فرزندان آنها که جهش مفید را به ارث برده‌اند، بسیار بیشتر از فرزندانی که این جهش مفید را به ارث برده‌اند، زنده می‌مانند. با گذشت زمان، این ژن‌ها در گونه‌ها غالب می‌شوند، که فرآیندی است که به عنوان انتخاب طبیعی شناخته می‌شود.
در حالی که جهش‌های DNA به گونه‌ها کمک می‌کنند تا سازگار شوند و زنده بمانند، می‌توانند باعث شوند که در نهایت به گونه‌های کاملاً جدیدی تبدیل شوند. با این حال، این فرآیند معمولاً حدود یک میلیون سال طول می کشد.
یکی از ویژگی‌های مهم DNA این است که می‌تواند همانندسازی کرده، یا از خودش نسخه‌برداری کند. در این مارپیچ دوتایی، هر رشته‌ی DNA می‌تواند به عنوان الگویی برای همانند سازی توالی بازها بکار گرفته شود. هنگام تقسیم سلول‌ها این کار حیاتی است زیرا هر سلول جدید باید نسخه کاملا دقیقی از DNA های موجود در سلول قدیمی داشته باشد.
جالب است بدانید که مولکول DNA در انسان‌های مختلف با یکدیگر فرق می‌کند البته احتمال این‌که DNA دوقلوهای همسان همانند هم باشند بسیار زیاد است.
جالب است بدانید 9/99 درصد DNA دو انسان کاملا یکسان است. اما چیزی که انسان ها را از همدیگر متمایز می‌سازد، آن 1/0 درصد است. در واقع 1/0 درصد توالی کد دی ان ای فرد به فرد متفاوت می‌باشد، چیزی که باعث منحصر به فرد بودن هر می‌شود. این توالی ها که به اصطلاح نشانگر های ژنتیکی نام دارند.