همه ما وقتی واژه پرستار را می‌شنویم بی اختیار کلماتی مثل ایثار، آرامش، کمک بی ادعا به همنوع و تلاش برای سلامتی بیمار در ذهنمان نقش می بندد؛ اعمال پسندیده ای که از هر فردی سر بزند قطعا در دنیا و آخرت بی پاداش نمی ماند.
به گزارش پایگاه روابط عمومی بهداشت و درمان صنعت نفت گچساران؛ امروز ۲۸ آبان روز پرستار است، شغلی که بدون عشق به این حرفه، ادامه فعالیت در آن خیلی دشوار خواهد بود و پرستاران جامعه ما همه عاشق شغل خود هستند چون هیچ چیزی آنان را به مانند کمک به بیماران خشنود نمی کند.
پرستاران پیشقراولان سلامت جامعه هستند و ارزش کار آنان هنگامی مضاعف می شود که هم در محل کار و هم در کانون خانواده، چنین وظیفه سنگینی به دوش دارند. آنان همواره در صدد ارتقای سلامت جامعه هستند و این عملکرد به خشنودی و رضایت بیمار و خانواده او منجر می شود و این ارزشمندترین هدیه ای است که دریافت می کنند.
هیچ کسی بدون داشتن عشق کمک به همنوع خود نمی تواند بطور دائم در چنین شغلی دوام بیاورد و امروز هر کسی که لباس پرستاری به تن دارد از چنین خصوصیتی برخوردار است. پرستار در مراکز درمانی در کمک به دیگران از خود می گذرد همچنانکه در خانواده چنین نقشی را دنبال می کند، پرستاران کسانی هستند که غیر از خود و خانواده، به دیگران نیز می اندیشند و این ارزشمندترین خدمات آنان به بشریت است.
شغل پرستاری با چنین خصوصیاتی و خدمات بی شائبه به همنوع خود، ارزش تکریم و تعظیم دارد چون تنها کسی است که از لحظه تولد نوزاد تا زمان مرگ انسان، در کنار اوست. پرستار خود را نثار می کند تا بیمار سلامتی خود را بازیابد هر چند خود ضعیف تر از روز پیش شود.
بیماران بستری در مراکز درمانی و بیمارستان ها بطور طبیعی از نظر جسمی، ناتوان تر و ضعیف تر از شرایط عادی خود هستند و هیچ تردیدی نیز در این موضوع وجود ندارد، اما تفاوت اساسی در این مساله این است که افراد به عنوان بیمار وقتی پا به مراکز درمانی و بیمارستان ها می گذارند، بطور طبیعی کم تحمل تر و تندخوتر از گذشته می شوند که این حالت ناشی از همان درد بیماری است، از این رو کار پرستاران در این شرایط دشوارتر می شود بنابراین باید صبورتر، با گذشت تر و مهربان تر باشند رفتاری که انجام آن از عهده خیلی از افراد بر نمی آید مگر اینکه پرستار باشند.
پرستاران در چنین شرایطی بیمار را می پذیرند و اگر در این حالت تعداد بیماران بستری در یک بخش را در نظر بگیریم شمار این بیماران می تواند به چندین نفر برسد؛ افرادی که در اثر بیماری بی طاقت شده اند و همه این عوارض و پیامدها مستقیما به پرستاران وارد خواهد شد.
همه این مشکلات بیماران، به سنگینی و دشواری کار پرستاران می افزاید درحالی که همین پرستاران با وجود همه سختی های شغل پرستاری؛ طبیعتا زندگی، فرزند و خانواده دارند که باید به آنان نیز برسند و در حقیقت خانواده آنان نیز در این فداکاری و گذشت آنان سهیم هستند.
پرستاری از جمله شغل هایی است که شاغلان آن باید در نوبت های مختلف یعنی صبح، عصر و شب بطور منظم در مراکز درمانی و بیمارستان ها حاضر شوند و پرستاری در نوبت شب، با زیان های فراوانی روبرو است و به همین علت یکی از حرفه های سخت و زیان آور شناخته شده است.
دین اسلام برای حرفه پرستاری جایگاه و اهمیت زیادی قائل است زیرا پرستار در کنار بیمار سخت‌ترین حالت‌ها را تحمل می‌کند و باید سرشار از مهر و محبت باشد، هم‌دردی، انس گرفتن با بیمار و امید دادن از ویژگی های پرستاران است.
به همین دلیل در نظام جمهوری اسلامی پنجم جمادی‌الاول زاد روز میلاد حضرت زینب (س) در تقویم رسمی ایران به منظور قدردانی از خدمات ارزشمند و انسان دوستانه پرستاران به عنوان روز پرستار معرفی شده است.
حرفه پرستاری مملو از اتفاقات و خاطرات تلخ و شیرین است چرا که پرستاران روزانه شاهد لحظات تلخ و غم‌انگیز بسیاری از درد کشیدن بیماران گرفته تا مرگ افراد پیش چشم عزیزانشان هستند که دیدن این صحنه ها روح و روان آنان را می آزارد و بعضا نیز لحظه های شاد و شیرینی از تولد نوزاد و یا بهبود و التیام بیماران را تجربه می کنند که لبخند بر چهره آنان می نشاند.
در تقویم ملی ما پنجم جمادی الاول سالروز ولادت حضرت زینب (س) روز پرستار نامگذاری شده است، این روز می تواند یاد آور صبر و متانت حضرت زینب (س) و بازآموزی آموزه ها و مولفه هایی معنوی باشد که در زندگی و منش بانوی صبور و پر صلابت کربلا موج می زند.