"صرع" معجونی از علایم غیرقابل پیش‌بینی

به گزارش پایگاه روابط عمومی بهداشت و درمان صنعت نفت گچساران؛ به این ترتیب دومین دوشنبه ماه فوریه هر سال به مناسبت این روز در 138 کشور عضو سازمان جهانی صرع و انجمن جهانی پیشگیری از صرع، گرامی داشته می‌شود.

این روز به منظور ارتقای آگاهی در مورد بیماری صرع در سراسر جهان گرامی داشته می‌شود. این روز فرصتی ارزشمند برای رسیدگی به مشکل مبتلایان به این بیماری، خانواده‌هایشان و مراقبان بهداشتی است.

به رسمیت شناختن روز جهانی صرع گامی در راستای ارتقای آگاهی در مورد این بیماری در جهان و برجسته کردن ضرورت افزایش تحقیقات در زمینه صرع و عوارض ناشی از آن به شمار می‌رود.

صرع یک بیماری یا اختلال شناخته شده از روزگاران قدیم است با اینکه این اختلال قرنهاست با بشر همراه است، ولی هنوز لغت مناسبی برای شرح علائم و نشانه های کلینیکی آن وجود ندارد.

کلمه "اپیلپسی" Epilepsy یا صرع، غش، تشنج و حمله هیچکدام به تنهایی گویای اتفاقاتی که برای شخص مصروع می‌افتد، نیستند.

پیچیدگی این اختلال، خود ناشی از آن است که هر چه رخ می‌دهد در پیچیده‌ترین ارگان بدن انسان یعنی مغز است و همچنین عقاید و خرافات و دیدگاه‌های عجیب و غریب اقوام و ملت‌های گوناگون راجع به این بیماری همه و همه بر ابهامات آن افزوده است.

طبق آمارهای سازمان جهانی یک تا دو درصد از جمعیت جوامع مبتلا به این بیماری هستند که معمولا به لحاظ اقتصادی از سطح درآمد پایینی برخوردارند و توانایی پرداخت هزینه داروهای گران قیمت و موثر را ندارند.

صرع یک اختلال عصبی است که منجر به تشنج می‌شود. تشنج ناشی از بیماری صرع مکرر است و در طول زمان شدیدتر می‌شود.

آنچه برای کمک به بیماران لازم است، افزایش آگاهی و درک بهتر در مورد این عارضه، ارتقای خدمات بهداشتی، تشخیصی و درمانی و قانون‌گذاری مناسب برای این افراد است.

با وجود اینکه صرع یکی از قدیمی‌ترین بیماری‌های شناخته شده است، ترس و سوء تفاهم عمومی در مورد آن بسیار زیاد است و اکثر مبتلایان تمایلی به صحبت در مورد آن ندارند. بی‌میلی به گفت و گو در این زمینه منجر به زندگی این افراد در تنهایی و عدم درک درست در مورد خطراتی است که برای این افراد وجود دارد.

از طرفی می‌تواند منجر به بروز تبعیض در اجتماع و محل کار این افراد شود که عواقبی مانند افسردگی به همراه دارد.

بنیاد صرع در وب‌سایت رسمی خود اعلام کرد که آمار مرگ مبتلایان به صرع نسبت به افراد عادی بیشتر است. شایع‌ترین علت مرگ ناشی از صرع، مرگ ناگهانی غیرمنتظره یا SUDEP است.

شیوع صرع در جوامع مختلف بین یک تا دو درصد درصد جمعیت آن جامعه گزارش شده است. صرع در کودکان و سالمندان بیشتر است و در زنان و مردان تقریباً به یک نسبت دیده می‌شود. بر اساس آمار حدود یک درصد افراد جامعه ایرانی به بیماری صرع مبتلا هستند.

علت اصلی ابتلا به این بیماری ناشناخته است اما علل مختلفی مانند عفونت‌های زایمان، دوران نوزادی و شیرخوارگی، ضربه به سر، تومورهای مغزی، تشنج و تب منجر به بروز این بیماری در سنین پائین می‌شود اما در سنین بالا ابتلا به بیماری‌های تحلیل برنده مغز موجب ابتلای فرد به صرع می‌شود.

با این که صرع علت بسیاری از تشنج هاست اما صرع با تشنج تفاوت دارد. کودکی که یک بار تشنج کرده است یک کودک صرعی نیست بلکه ممکن است علل بسیار زیادی بتوان برای تشنج او پیدا کرد مثلا ابتلا به تب بالا ممکن است سبب کاهش سطح هوشیاری شودکه به این حالت تشنج ناشی از تب گفته می شود.

این تشنج‌ها نشانه‌ای از صرع نیستند و معمولاً با افزایش سن محو می‌شوند و با عواملی مثل گلودرد یا دندان در آوردن ارتباط دارد. خوشبختانه اکثر بچه‌ها وقتی بزرگ شده و به سن مدرسه می‌رسند دیگر دچار این تشنج نمی‌شوند.

بر اساس آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های اقدامات کلی برای کمک به افرادی که دچار تشنج می‌شوند، به شرح زیر است:

    در تمام مدت تشنج و تا پایان و هوشیاری کامل بیمار، کنار او بمانید.

    پس از پایان تشنج به فرد کمک کنید تا در جای امنی بنشیند.

   زمانی که تشنج تمام و فرد به طور کامل هوشیار شد، با او صحبت کنید و به زبان ساده بگویید چه اتفاقی افتاده است.

    به حفظ آرامش خود و سایر افراد در صحنه کمک کنید.