می‌گویند ققنوس افسانه است و نابودی این پرنده پایان اوست اما برای جاودانی همیشه لازم نیست که ققنوس باشی، انسان هم گاهی ققنوس‌وار از کالبد خود برمی‌خیزد و جان می‌بخشد.
زمانی که مغز از حرکت باز می‌ایستد، زندگی رنگ دیگری به خود می‌گیرد، جسمی که یارای حرکت ندارد و قلبی که همچنان به شوق زندگی بخشیدن به دیگران، به تپش ادامه می‌دهد.
گویی تقدیر برخی این چنین رقم خورده است تا فرشته نجات باشند، فرشتگانی که با رفتن خود، احیاگر نفس‌هایی به شماره افتاده می‌شوند و آینه‌ای در برابر آینه نفس‌های دیگری قرار می‌دهند تا انعکاس زندگی آنان باشند.
اهدای عضو، مصداق واقعی جمله "کسانی بودند که هنوز هم هستند" و به معنی پایان‌هایی که آغازگر حیات دیگران شدند، شاید بهترین تعبیر برای بخشیدن زندگی دوباره به افرادی است که فاصله‌ای با مرگ ندارند و در یک لحظه با تصمیمی نیک اندیشانه به یک یا چند نفر زندگی دوباره می‌بخشند.
چه خوب است انسان چونان دیگر دارایی‌ها درباره جسم خود نیز تصمیم‌گیری کند و بیندیشد که اگر مرگ مغزی پایان زندگی‌اش شد، همه اعضا سهم خاک نشود و با یک دوراندیشی عاقلانه به دیگرانی که نیازمند ارگانی حیاتی هستند، زندگی دوباره ببخشد.
یکی از این فرشتگان که پایانش آغازگر حیات دیگران شد محمد کشاورز پرستار بهداشت و درمان صنعت نفت گچساران بود که با اهدای عضو خود به یک بیمار نیازمند جانی دوباره بخشید.
صبح روز بیست و هفتم مرداد ۱۳۹۸ بود که خبر تصادف یکی از پرستاران بهداشت و درمان صنعت نفت گچساران در بیمارستان نفت در میان کارکنان چرخید. در آن روز تمامی کارکنان بهداشت و درمان صنعت نفت گچساران همگی برای سلامتی و برگشت دوباره این پزشکیار بااخلاق و مردم‌دار به زندگی دست به درگاه خدا بردند.
اما گویا اهدای عضو آخرین خدمت پرستار بهداشت و درمان صنعت نفت گچساران بود و بیست و نهم مرداد ۱۳۹۸ اهدا عضو این پرستار به یک بیمار زندگی بخشید.
سومین سالگرد آسمانی شدن مرحوم کشاورز پرستار بااخلاق را به خانواده وی و مجموعه بهداشت و درمان صنعت نفت گچساران تسلیت می‌گوییم و یاد وی را زنده نگه می‌داریم. مرحوم کشاورز در زمان مرگ ۴۰ سال داشت و از وی ۲ فرزند پسر به یادگار مانده است.