بر اساس آمارهای رسمی، شیوع بیماری پارکینسون در مردان نسبت به زنان بیشتر است. همچنین حدود پنج میلیون و 700 هزار نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا هستند و هر چه سن بیشتر می‌شود احتمال ابتلا به بیماری بیشتر می‌شود.
به گزارش پایگاه روابط عمومی بهداشت و درمان صنعت نفت گچساران؛ در تقویم سلامت ۲۳ اردیبهشت ماه مصادف با ۱۳ مه به عنوان روز جهانی پارکینسون نامگذاری شده است.
محرک اصلی بیماری پارکینسون یک نسخه جهش‌یافته پروتئینی به نام آلفا سینوکلین است. این پروتئین در نورون‌های تولیدکننده دوپامین تجمع می‌یابد. جسم سیاه مغز پیام‌های عصبی را از طریق نخاع به عضلات مختلف ارسال می‌کند و این فرآیند از طریق ماده شیمیایی دوپامین صورت می‌گیرد.
به مرور زمان با تجمع آلفا سینوکلین عملکرد سلول‌های عصبی مختل شده و سلول‌ها از بین می‌روند. در این حالت مشکلات حرکتی ایجاد می‌شود و مراحل اولیه پارکینسون شکل می‌گیرد.
بیماری پارکینسون معمولا با لرزش غیر ارادی یک دست آغاز می‌شود و به تدریج اکثر اندام‌ها را درگیر می‌کند. نداشتن تعادل، درد عصبی، بی‌اختیاری، اختلال خواب، تعریق بیش‌از حد، افسردگی و اضطراب از دیگر علائم این عارضه است.
علائم اولیه بیماری عبارتند از:
لرزش بی‌اختیار در دست، انگشتان دست و چانه، ریز شدن دست‌خط، کاهش حس بویایی، اختلال خواب و بدخوابی، مشکل در حرکت و راه رفتن و کاهش تعادل، احساس سفتی و کاهش انعطاف‌پذیری پاها، یبوست، کاهش تن صدا، سرگیجه و غش کردن.
در مجموع می‌توان گفت این عارضه ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است که به آسیب سلول‌های عصبی منجر می‌شود.
معمولا این افراد به مرور از شرکت در اجتماع و فعالیت‌های اجتماعی سر باز می‌زنند و دچار افسردگی می‌شوند.
بر اساس آمارهای رسمی، شیوع بیماری پارکینسون در مردان نسبت به زنان بیشتر است. همچنین حدود پنج میلیون و ۷۰۰ هزار نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا هستند و هر چه سن بیشتر می‌شود احتمال ابتلا به بیماری بیشتر می‌شود.
بیماری پارکینسون در سال ۱۸۱۷ توسط جیمز پارکینسون بریتانیایی با واژه 'فلج لرزان' (shaking palsy ) توصیف شد.
علت بیماری پارکینسون تخریب سلول های سازنده دوپامین در ماده سیاه مغز و کاهش دوپامین و در نهایت ایجاد علائم اختلال حرکتی به عنوان نشانه اصلی است.
علت اصلی تخریب این سلول ها هنوز کشف نشده است، ولی احتمال داده می شود که سموم حشره کش ، سموم آفت کش و ماده مخدر و نیز برخی از فلزات مثل منگنز ، سرب ، ضربات مکرر و سنگین به سر از علل احتمالی تخریب این سلول ها محسوب می شود.
متخصصان، ویتامین دی D و نور کافی آفتاب، ترکیبات حاوی کافئین مثل چای و قهوه را جز علل احتمالی کاهش دهنده بروز بیماری می دانند و معتقدند در بروز پارکینسون در سنین پایین نقش ژنتیک موثر است ولی بیشتر موارد بروز در سن بالا ژنتیک نقش زیادی ندارد.