۱۵ فوریه روز جهانی سرطان کودک یک کمپین جهانی مشترک برای افزایش آگاهی در مورد سرطان دوران کودکی و ابراز حمایت از کودکان و نوجوانان مبتلا به سرطان، بازماندگان و خانواده‌های آنهاست. موضوع سال ۲۰۲۲ این است که "بقای بهتر" از طریق دستان شما قابل دستیابی است.
به گزارش پایگاه روابط عمومی بهداشت و درمان صنعت نفت گچساران؛ شایع‌ترین سرطان‌ها در بین کودکان سرطان خون است و بعد از آن به ترتیب سرطان مغز و سلسله اعصاب مرکزی، سرطان‌های غدد لنفاوی، سرطان‌های تیغه عصبی، سرطان‌های کلیه، سرطان‌های استخوان و سرطان بافت نرم قرار می‌گیرند.
حقایقی در مورد سرطان دوران کودکی
- سرطان یکی از علل اصلی مرگ و میر کودکان و نوجوانان در سراسر جهان است. تقریباً ۲۸۰ هزار کودک ۰ تا ۱۹ ساله هر ساله به سرطان مبتلا می‌شوند.
- در آمریکای لاتین و کارائیب، تخمین زده می‌شود که سالانه حداقل ۲۹ هزار کودک و نوجوان زیر ۱۹ سال به سرطان مبتلا می‌شوند. از این تعداد حدود ۱۰ هزار نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست خواهند داد.
- در کشورهای با درآمد بالا، بیش از ۸۰ درصد از کودکان مبتلا به سرطان درمان می‌شوند، اما در بسیاری از کشورهای با درآمد کم و متوسط، میزان درمان حدود ۲۰ درصد است.
- تأثیر سرطان دوران کودکی به سال‌های از دست رفته زندگی، نابرابری‌های مهم‌تر و مشکلات اقتصادی تبدیل می‌شود. این وضعیت می تواند و باید تغییر کند.
- سرطان‌های کودکان حدود ۲ درصد کل سرطان‌ها را تشکیل می‌دهد.
- سرطان بعد از جراحات غیر عمد، دومین علت اصلی در مرگ کودکان یک تا ۱۴ ساله است
سرطان در هر سنی بروز پیدا می‌کند و می‌تواند بر هر بخشی از بدن تأثیر بگذارد. این بیماری با بروز تغییرات ژنتیکی در یک سلول منفرد آغاز می‌شود که سپس از کنترل خارج شده و در بسیاری از سرطان‌ها توده (یا تومور) ایجاد می‌کند. سرطان اگر درمان نشود منتشر می‌شود، به سایر نقاط بدن حمله کرده و باعث مرگ می‌شود.
تب مکرر، عفونت‌های پی‌درپی و کم‌خونی از علائمی هستند که پزشک را به وجود سرطان در کودک مشکوک می‌کنند. خوشبختانه در حال حاضر برای اغلب سرطان‌های کودکان به خصوص لوسمی، درمان وجود دارد و ۷۰ درصد از کودکان مبتلا درمان می‌شوند.
بر خلاف سرطان در بزرگسالان، اکثر قریب به اتفاق سرطان‌های دوران کودکی دلیل شناخته شده‌ای ندارند. مطالعات بسیاری برای شناسایی علل بروز سرطان در کودکان انجام شده است اما تنها تعداد کمی از این سرطان‌ها در اثر عوامل محیطی یا شیوه زندگی ایجاد شده و بروز پیدا می‌کنند. جالب است بدانید، داده‌های موجود نشان می‌دهد که تنها ۱۰٪ از کل کودکان مبتلا به سرطان به دلیل عوامل ژنتیکی مستعد ابتلا به این بیماری بوده‌اند. برخی عفونت‌های مزمن که عمدتا در کشورهای فقیر و کم درآمد شایع هستند، از عوامل خطر ابتلا به سرطان در کودکان به شمار می روند. به عنوان مثال ویروس‌هایی چون اچ. آی. وی، اپشتین بار و مالاریا خطر ابتلا به برخی سرطان‌های کودکی را افزایش می‌دهند. سایر عفونت‌ها نیز می‌توانند خطر ابتلای کودک به سرطان را در بزرگسالی افزایش دهند، بنابراین علاوه بر واکسیناسیون، توسل به روش‌های دیگری چون تشخیص زودرس یا غربالگری عفونت‌های مزمن منجر به سرطان، چه در دوران کودکی و چه بعد از آن، اهمیت فراوانی دارد. برای شناسایی عوامل مؤثر بر پیشرفت سرطان در کودکان به تحقیقات بیشتر نیاز است.
تشخیص زود هنگام سرطان احتمال درمان و بقای بیمار را افزایش داده و نیاز به درمان‌های پرهزینه و پرعارضه را کاهش می‌دهد. با تشخیص زودهنگام سرطان می‌توان پیشرفت‌های چشمگیری در زندگی کودکان مبتلا ایجاد کرد. علاوه بر این، تشخیص صحیح برای معالجه کودکان مبتلا ضروری است زیرا هر سرطان به یک شیوه درمانی خاص نیاز دارد که ممکن است شامل جراحی، رادیوتراپی و شیمی درمانی باشد.